Jak to jest z tą równowagą? - "Equilibrium" Maciej Obara Quartet

Equilibrium to bardzo ładne słowo, spotykamy je w wielu dziedzinach, a oznacza, mniej więcej, stan idealnej równowagi, balans, brak wachań, ops , przepraszam, wahnięć...Ogólnie rzecz ujmująć: pani Temida, nawet z zawiązanymi oczami, czuje, że jej atrybut w takim właśnie equllibrium się znajduje, albo powinien znajdować, w utopijnej wizji świata bez konfliktów :)
Swego czasu powstał też film, w którym wszelkie uczucia były zabronione, aby uchronić ludzkość od wojny.
...Matthew Ship, też chyba szukał gdzieś we wszechświecie swjego aurea mediocritas .

Płytę o takim właśnie tytule w listopadzie 2011 wydał młody i bez wątpienia utalentowany saksofonista z Jeleniej Góry - Maciej Obara w projekcie z kwartetem, do którego zaprosił niesamowitego Dominika Wanie na fortepianie, Macieja Garbowskiego na kontrabasie oraz Krzysztofa Gradziuka za bębnami.
Udało mi się pojawić na premierowym koncercie podczas Jazztopadu i muszę przyznać, że zrobił on na mnie ogromne wrażenie. Szczególnie dlatego, że nowoczesny jazz to jak najbardziej mój typ, a jeszcze do tego rodzimy -no to już nie ma dyskusji,wobez tego jestem bezsilna, rozsiadam się w fotelu i po prostu się poddaje.
Mimo, że miało to miejsce dwa miesiące temu i wspomnienia raczej już mgliste,ale emocje były, i to o całkiem sporej amplitudzie. Muzyka pełna dysonasów, ugięć, zwrotów... trochę jak chodzenie po linie. Saksofon instynktownym i nieprzewidywalnym brzmieniem jakby chronił przed upadkiem, niczym napinane przez akrobatę mięśnie, zaś fortepian Wani pozwalał nieco harmoniczniej po wspomianej linie( albo może pięciu linach :) ) spacerować. Panowie rozpoczęli bezkompromisowo (oczywiście w pozytywnym sensie), potem stopniowo z chaosu rodził się jakiś porządek, tylko po to żeby znów na końcu zostać zburzonym. Piękna destrukcja panowie, ale tytuł equilibrium na pewno będzie mi się już zawsze kojarzył bardziej przewrotnie, wywrotnie albo wręcz wywrotowo.

http://maciejobara.com/pl,muzyka